Do you know angkor cut {30}

Do you know angkor {30}

#เสือซ่อนลิป

อ่านตอนที่ 29 ในจอยลดากับคัทก่อนนะคะ

เบาเบานะครับ เดี๋ยวเสือตื่น

แท้จริงแล้วแดนดินก็แค่แกล้งทำเป็นวอนขอให้เสือได้ใจเท่านั้น ผู้ชายแรงเยอะอย่างที่ก็เห็นกันดีแล้วตอนต่อสู้ มีเหรอที่ของแค่นี้จะมัดเขาติดเตียงเอาไว้ได้ มิหนำซ้ำไอ้สายเอี๊ยมสีดำเส้นเล็กที่ผูกไว้ด้วยเงื่อนกระตุก อย่างที่ไม่รู้ว่าเจ้าของมันจงใจผูกให้แกะง่ายๆหรือเปล่า ก็ยิ่งทำให้แดนดินไม่คิดจะทนกลั้นความต้องการได้อีกต่อไป

“ถ้าบทลงโทษของอังจบลงแล้ว... งั้นคราวนี้ ตาแดนบ้างนะครับ” ร่างสูงรวบสองแขนสอดเข้าไปกอดที่เอวบางเพื่อแสดงให้เห็นว่าตอนนี้เขาไร้ซึ่งสิ่งผูกมัดใดใดแล้ว

“....”

 “แต่ไม่ใช่บทลงโทษอย่างที่อังทำหรอกนะ”

“ละ....แล้วอะไร”

คำตอบที่อังกอร์ได้รับก็ทำเอาหมดความซ่ากับแดนดินไปอีกนานเลยล่ะ

“บทนายพรานที่แกล้งเป็นเหยื่อ...กำลังล่าเสืออังกอร์”

ถ้อยคำถูกพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ หากแต่เปี่ยมไปด้วยความกระหายและต้องการร่างเล็กในอ้อมแขนแกร่ง ซึ่งตอนนี้เริ่มหมดท่าจะสู้ จากตอนแรกพยายามปั้นหน้าเล่นบทเสือแซ่บคนเก่งเพื่อเอาคืนกับสิ่งที่แดนดินเคยทำกับตัวเองไว้ แต่แล้วก็พลาดท่าจนต้องกลับสู่สภาพแมวน้อยตัวสั่นอีกครั้ง

ฮื่อ..

จะหนียังไง

จะหนีจากแดนยังไงดี

ลูกแมวน้อยตัวสั่นระริก ทั้งหันหน้าซ้ายขวากลับไปมาอย่างนึกคิดหาทางรอดจากพรานป่าที่ยืนกอดเขาเสียแน่นอยู่ข้างหลัง สุดท้ายเขาก็หยิบยกเรื่องนี้มาอ้างหวังให้แดนดินหยุด

“ตะ...แต่เราแค่คุยกันนะแดน" 

“หื้ม” 

"อังเพิ่งจะให้โอกาสแดนกลับมาคุยด้วย เราจะทำมากกว่านี้ไม่ได้” 

คนฟังน่ะขมวดคิ้วเข้าเป็นปมเลย เพราะถ้าอังกอร์อ้างเรื่องที่เพิ่งจะคืนดีกันหมาดๆ เขาเองก็แอบรู้สึกผิดและคิดว่าต้องห้ามใจอยู่ลึกๆ แต่มันจะไปห้ามใจกันได้ยังไงวะ แต่ละอย่างที่อังกอร์ทำกับแดนดินซะก่อนสิ

จับมัดด้วยเอี๊ยม

จูบหอมเขา

ใช้ปากทำให้

แล้วยังจะไอ้ท่าเลียน้ำที่เลอะขอบปากนั่นอีก

ใครมันจะไปทนไหว ถามจริง?

"ไม่ห้ามไม่ได้หรอ ทำไมต้องทำไม่ได้ด้วยล่ะ"

“...ก็... ก็อังไม่ให้ทำ!” แดนดินที่ได้ฟังคำพูดห้ามนั้นอยากจะร้องเสียดายอยู่ในใจ 

แต่คิดเหรอเข้าถ้ำเสือมาขนาดนี้แล้ว เขาจะถอยออกไปง่ายๆ  

คนตัวใหญ่ก้มลงเอาคางพาดเกยบนไหล่เล็ก ค่อยๆเบียดแนบใบหน้าเข้ากับแก้มนิ่มที่ขึ้นสีแดงเรื่อหลังจากที่ใช้ปากให้เขา ถึงจะผ่านเวลามาได้ครู่หนึ่งแต่ยังไม่ลดความก่ำแดงลงไปเลยแม้แต่นิด แดนดินค่อยๆถูแก้มของตัวเองกับแก้มขาวนั้นเบาๆ พอให้คนที่ถูกสัมผัสเคลิบเคลิ้ม

“อัง...” น้ำเสียงของแดนดินเป็นเสมือนกลิ่นเมนทอลที่ไม่หวานไม่เย็นจนเกินไป แต่กลับเซ็กซี่และมีเสน่ห์อย่างน่าเหลือเชื่อ ลองคิดดูสิเมื่อยิ่งน้ำเสียงน่าฟังนั้นมาขานเรียกชื่อตัวเองเบาๆ อยู่ข้างหู สอนแขนแกร่งก็กอดกระชับเราอยู่ด้านหลัง แค่นี้ก็เหมือนจะตายคาอกอยู่แล้ว 

ใจแข็งหน่อยสิอัง

ใจ...

ใจละลายแล้ว 

คนทั้งคู่ต่างเงียบและยืนกอดกันโดยมีเพียงเสียงลมหายใจรดกัน แดนดินรวบกระชับแขนที่โอบกอดคนร่างบางเสียแน่น สร้างความอบอุ่นและชื้นใจให้อังกอร์โอนอ่อน ดวงตากลมก็หลับตาพริ้มลงดื่มด่ำไปกับกอดที่แสนอบอุ่นและอ่อนโยนนั้น ก่อนที่คนตัวโตจะค่อยๆ ใช้ปลายจมูกไซร้หอมเข้าที่แก้มขาวเบาๆ เพื่อเพิ่มความละมุนให้กับการกอดครั้งนี้

ที่ทำอย่างนั้นไม่ใช่ว่าแดนดินจะยอมหยุดอย่างที่อังต้องการ แต่เป็นการใช้ความอ่อนนุ่มเข้าป้อนให้กับคนในอ้อมแขน เพื่อหลอกล่อให้ตกในบ่วงภวังค์ที่เขาสร้าง

“อังครับ...จุ๊บ...อังคาร...” คนที่ผ่านประสบการณ์เรื่องบนเตียงมามากกว่าเอ่ยเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงแผ่วที่ข้างหู พูดมันทั้งใช้ริมฝีปากขบกัดใบหูเล็กเบาๆ ค่อยๆ ปลุกเย้าอารมณ์ของคนในอ้อมแขน

สิ่งที่แดนดินทำ

แดนดินไม่ได้คิดจะบังคับ แต่เขากำลังควบคุมมากกว่า

“ฮื่อ...”

คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนก็ร้อนผ่าวขึ้น หัวใจมันก็เต้นตุบๆ ไม่หยุด ยิ่งแดนดินใช้น้ำเสียงแบบนั้นมาเรียกชื่อของตัวเอง แถมยังเป็นชื่อจริงๆ แบบที่ไม่ใช่ชื่อที่ปลอมตัวเข้ามา เสียงหวานๆ นั้นปะปนไปพร้อมกับเสียงจุ๊บปากที่ค่อยไซร้ฟัดที่ข้างแก้ม ซอกคอ และต้นคอด้านหลัง ร่างกายก็เหมือนถูกปลุกเร้าให้ร้อนผ่าวขึ้น

อังกอร์ที่ค่อนข้างสัมผัสไว บวกกับที่เพิ่งจะใช้ปากให้แดนดิน มันไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเสียหน่อย ได้จับได้สัมผัสของร้อนๆ มา เขาเองก็รู้สึกอยากมาตั้งแต่ตอนนั้น  

แดนดินเองก็ไม่ได้หยุดแค่นั้น หากแม้สองแขนของเขาจะไม่ได้ขยับออกไปจากช่วงเอวแต่ทั้งริมฝีปากร้อนๆ ก็ยังคงทำงานกระตุ้นอารมณ์ต่อไป ไม่พอคนร้ายกาจยังสอดต้นขาแข็งที่ไร้ซึ่งกางเกงปกปิดเข้ามาที่กลางหว่างขาของอังกอร์ แดนดินดันต้นขาเข้ากับส่วนกลางลำตัว ท่อนแก่นกายที่ยังแข็งก็เสียดบั้นท้ายกลมข้างหลัง ทำเอาอังกอร์เสียวซ่านจนเก็บกักความอยากของตัวเองแทบไม่อยู่แล้วเช่นกัน

พอปลุกปั่นอารมณ์ได้ที่ แดนดินก็วอนขออีกครั้งตามที่ใจต้องการ

“อัง”

“....”

“แดน...ขอได้มั้ยคะ”

.

.

.

“อื้อ...”       

ใครบ้างจะต้านไหว

แดนปลุกอารมณ์เสียร้อนไปหมดทั้งตัวขนาดนี้แล้ว

สุดท้ายก็ทำได้แค่ตัวอ่อนยวบอยู่ในอ้อมกอด ให้คนที่ขอร้องสำเร็จช้อนตัวขึ้นอุ้มแล้วพากลับไปนอนบนเตียง แดนดินขยับกายเข้ามาทาบทับจนเงาของร่างกายกลบทั้งตัว  แล้วจัดการประกบจูบลงบนปากได้รูป ปลายลิ้นอุ่นก็สอดเข้าไปรับรสเฝื่อนของน้ำรักตัวเองที่ยังค้างอยู่ในปากของอีกคน ยามที่กดปากจูบแล้วดูดเม้มมือข้างนึงก็ลูบไปตามเนื้อกายเบาๆ ก่อนจะปลดเสื้อเชิ้ตของอังกอร์ให้พ้นตัว

ภาพของคนเนื้อตัวขาวแต่กลับแดงก่ำไปด้วยความเขินอาย แดนดินที่ละริมฝีปากออกมา หรี่ดวงตาให้ลงเพียงนิดแล้วจดจ้องเรือนร่างของคนที่ตัวเองรักราวกับชื่นชมงานศิลปะ

อัง สวยกว่าที่คิด

ที่ผ่านมาแดนดินได้รู้จักและเห็นแต่คนตัวเล็กที่พยายามสวมบทบาทของอังกอร์ มองปราดภายนอกก็ดูไปทางหล่อเสียมากกว่าสวย แต่ถึงยังไงก็ยังคงน่ารักน่าเอ็นดูในสายตาของเขาอยู่ดี แล้วพอจนวันนี้เขากำลังจะได้เห็นตัวตนของอังคารที่ซ่อนอยู่ในมุมลึก อดชื่นชมกับภาพสวยงามที่สะท้อนผ่านดวงตาตรงหน้าไม่ได้

แค่มองก็ทำเอาหลงมากขึ้นแล้ว 

แต่มันไม่พอหรอก

 แดนดินจึงก้มตัวลงเชยชมเรือนร่างนั้นด้วยริมฝีปาก ไล่สัมผัสเบาๆ ตั้งแต่ซอกคอขาว กดจูบเบาๆ ที่ไหปลาร้าที่ขึ้นชัด แล้วลากริมฝีปากตามเนินอกลงมาที่ช่วงท้องน้อย

“ฮื่อ..” สัมผัสอุ่นๆ จากริมฝีปากก็ทำเอาอังกอร์ที่นอนอยู่ กระสันตัวขึ้นหน่อย แล้วยกมือเป็นกำปั้นไปกุมที่ริมฝีปากตัวเอง หน้าก็บิดเพียงน้อย เพราะไม่เคยให้ใครแตะต้องเนื้อกายอย่างนี้มาก่อน

สายตาคมกริบในยามที่สัมผัสเนื้อกายแต่ยังคงเหลือบมามองจ้องคนถูกกระทำ หากอังกอร์ได้เห็นมันเข้าก็คงดิ้นเป็นแน่ แต่ก็นั่นล่ะ... ไม่ดิ้นด้วยสายตา แต่กำลังจะดิ้นจากการกระทำอยู่ดี เพราะเมื่อแดนดินใช้ลิ้นชโลมเลียแถวๆ แผ่นอกบางสักพักคนข้างใต้ก็ต้องเปล่งเสียงครางอื้ออึงออกมา เมื่อถูกริมฝีปากห่อเล็กเพื่อครอบกัดเข้าที่ยอดอก

 “อ้า...แดน.. ฮื่อ...” ริมฝีปากร้อนเหมือนเหล็กลนไฟที่ดูดดึงเย้ากับส่วนอ่อนไหว ก่อนจะกัดให้เสือน้อยหลุดครางออกมาเสียงหลงเพราะความเสียวซ่าน ทำแบบนั้นสลับกับใช้ลิ้นสะกิดดุลเม็ดอกให้แข็งชัน ดวงตาคู่คมที่วาวโรจน์ที่ทอดมองขึ้นเป็นพักก็สบประสานเข้ากับคนตัวเล็กที่ก้มมองลงมาพอ และหากจะไม่ได้คิดไปเองริมฝีปากที่ใช้ดูดดึงกับส่วนอกนั้นกำลังยิ้มยกด้วยความพอใจ

ถ้าเขาเป็นเสือ

ก็คงเป็นลูกเสือตัวน้อยที่กำลังจะถูกนายพรานล่า

เพราะแค่ประสานตาเข้าด้วยกันหัวใจเต้นแทบระเบิด

คนถูกสัมผัสก็ทำได้แต่ครางเสียงสั่น เมื่อแดนยังมอบสัมผัสหวามวาบให้กับเม็ดอกสองข้างสลับไปมา  กระทั่งมือใหญ่ปลดถอดกางเกงออกให้ก่อนจะก็สอดเข้าไปในกางเกงชั้นในเพื่อสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวที่ทำให้ร่างทั้งร่างชาวาบ

“แฉะ...แล้วเหรอ”

แค่ทำไม่พอ ยังจะใช้คำพูดมาแทะโลมให้เขินกันอีก

คนได้ฟังก็ขบกัดริมฝีปากตัวเองแน่น อยากจะเถียงที่ถูกแทะโลมด้วยคำพูด แต่ก็หนีความจริงที่ว่าส่วนอ่อนไหวของเขากำลังเปียกชุ่ม จนได้แตะส่งกำปั้นเล็กไปทุบเบาๆ ที่ไหล่กว้าง ก่อนจะทิ้งมือวางข้างตัวออกแรงจิกกำผืนผ้าไว้เพียงนิดเมื่อถูก ปลายนิ้วของแดนดินกดยีที่ส่วนปลายของมัน

พรึบ

กางเกงชั้นในก็ถูกปลดรั้งให้ลงไปกองอยู่ข้างเตียง แดนดินก็ยกกายขึ้นหน่อยเพื่อขยับไปหยิบ ขวดเจลที่เก็บเอาไว้ในลิ้นชักข้างเตียงออกมาแล้วบีบรดน้ำใสลงที่มือ

“ทำไมถึงมีของแบบนี้...” คำถามชวนสงสัยจากคนที่กำลังจะยอมเป็นของอีกฝ่าย ทำเอาแดนดินถึงกับชะงักไปนิดแล้วหลุดยิ้มออกมา เขาก้มลงหอมที่ข้างแก้มใสก่อนจะเอ่ยตอบไป

“ไม่พอใจเหรอคะ”

“....” ลูกแมวน้อยอยากจะตะโกนออกไปด้วยซ้ำว่า เออ! แต่พอมานึกย้อนดูดีๆ แล้วแดนดินก็เป็นผู้ชายธรรมดาคนนึง ไม่แปลกหรอกหากเขาจะเคยมีอะไรกับใครมาก่อนหน้าจะเจอตัวเอง แต่มันก็ยังอดนึกหวงในใจไม่ได้

ฟอด

“แดนอาจจะเคยผ่านอะไรมาก็จริงนะครับอัง”

“...”

“แต่นับจากตอนนี้ไป แดนจะมีแค่กับอังนะ...” แค่ถ้อยคำนั้นกับสัมผัสหอมแก้มเพียงเบาๆ เพื่อสูดกลิ่นที่ไม่ได้ถูกเติมแต่งแต่กลับหอมจนชวนให้ดอมดม การกระทำนั้นทำให้ใบหน้าหงึของอังกอร์หายไปหมดสิ้น แถมยังอ้าแขนส่งไปหาเพื่อให้แดนดินรับไปกอด

อ้อนจังแฮะ

แล้วบทนายพรานขย้ำเสือก็ดำเนินต่อ เมื่อยามถอนกอดอุ่นๆ จากกัน ฝ่ามือใหญ่ก็กำแล้วรูดรั้งไปตามความยาว ทั้งยังกดจูบที่ปากแดงๆ ไม่ปล่อยให้ว่างจนเสียงจูบดังก้องไปทั่วทั้งห้องนอน  เสียงครางอื้ออึงก็คลอดังจากในลำคอของคนที่เสียวซ่านไปทั้งตัว

 “แดน อื้อ...ยะ...อ๊า!” ปากพยายามจะพูดว่าอย่าทั้งยังเกร็งตัวรับ ยามที่แดนดินใช้มือหนารูดรั้งส่วนกลางลำตัวแล้วกระตุกรูดให้ จากเดิมที่ก็เริ่มพองก็ขยายจนปริ่มน้ำ

“ฮื่ออ...อ๊ะ...”

สองขาถูกรั้งให้แยกกว้างออก คนตัวโตกว่าก็ใช้มือใหญ่ที่ชโลมไปด้วยน้ำเจลถูด้านหลัง ก่อนจะกดสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบ ขยายทางเพื่อรองรับอย่างอื่นที่ใหญ่กว่านิ้ว อีกมือก็ลูบไล้ตามเนื้อตัวเพื่อทุเลาความเจ็บแปลบที่ด้านหลัง

 “อ้ะ...อ๊า......ฮื่อ...” คนไร้ประสบการณ์นิ่วหน้าหลับตาปี๋ เมื่อถูกกดสอดนิ้วเข้ามาข้างในด้านหลัง ทั้งส่งเสียงครางพร่าหอบหนักๆ สะโพกถอยหนีมือหน่อยๆ อย่างไม่เคย มือเรียวเล็กก็กุมขยำผืนผ้าปูไว้เสียแน่น

 “เสียวเหรอคะอัง...” แดนดินที่ยังคงใช้คำน่ารักที่เป็นเสมือนยาพิษที่พร้อมจะฆ่าคนฟังให้ตาย อังกอร์ไม่ได้พูดตอบอะไร หากแต่ดิ้นพล่านกับนิ้วมือที่ทวีความรุนแรงมากขึ้น เพราะทั้งกวาดทั้งวนนิ้วในช่องทางสดใหม่นั้นให้ขยับขยายจนได้ที่

“อึก... ไม่...ต้องมาถาม...ฮื่อ.....ไม่ต้องมาถามเลย...อ๊าา”

ภาพของอังกอร์ที่บิดเร้าเพราะน้ำมือปลุกปั่นอารมณ์ของแดนดินที่ประทุอยู่แล้วให้โถมมากยิ่งขึ้นจนถอดนิ้วออกมาแล้วขยับไปทาบทับกายของร่างบางอีกครั้ง แล้วจับแก่นกายแข็งใหญ่ของตัวเองไปเบียดเสียดกับช่องทางที่ชื้นแฉะ

“....”

 อังกอร์ที่นอนอ้าขาออกกว้าง เหลือบสายตาลงมามองคนที่หยุดการกระทำไปเพียงครู่ก็เห็นแล้วว่าแดนดินหันไปหยิบถุงยางมา แล้วทำไมแค่ผู้ชายคนนั้นใช้ปากกัดฉีกถุงยางออกและจัดสวมใส่ถุงยางเข้ากับท่อนแก่นกายแข็งใหญ่ที่กลางลำตัว หัวใจมันก็สั่น ความร้อนในกายก็วาบหวามขึ้นลุกลามไปที่แก้ม

โอ๊ย

แดนฮอตมากๆ ฮื่อ

 “อย่าเกร็งนะคะอัง” 

สิ้นคำบอกนั้นคนตัวสูงก็กดส่วนร้อนกลางลำตัวเข้าไปในช่องทางที่เตรียมไว้ หากแต่เพราะมันไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน ก็ทำให้ยังคับแคบ คนถูกสอดใส่ก็เจ็บแปลบไปทั้งตัวจนหน้าบิดเบี้ยว คนที่สอดมันเข้าไปก็หลุดสบถคำด่าออกมาอย่างชอบใจที่มันบีบรัดของเขาเสียตั้งแต่ยังไม่ขยับ

สวบ

“อ๊าาาาาา!!” อังกอร์หลุดเสียงครางหนักออกมา สะดุ้งกายขึ้นนิดเมื่อถูกกดสอดแก่นกายเข้ามาจนสุดด้าม ขนาดของมันไม่ใช่น้อยๆ จนรู้สึกจุกแปลบขึ้นมาที่ท้อง

“อย่าเกร็งครับอัง... แดนจะค่อยๆนะ...อืมนั่นล่ะ....” แดนดินที่เห็นแล้วว่าเสือน้อยที่ตัวก่ำแดงตรงหน้าอาจจะกำลังตื่นกลัวกับสิ่งแปลกใหม่ ส่งมือหนาไปลูบผมให้เบาๆ พอให้ทุเลาความกลัวสักพัก เขาก็เริ่มขยับท่อนเนื้อแข็งเข้าออกทีละช้าๆ

 “ดะ...แดน...มะ.. ฮื่อ...สะ...เจ็บ... อึก...” เพียงแค่แก่นกายใหญ่เริ่มขยับเข้าออกในช่องทางคับแคบ  คนตัวเล็กก็ครางลั่นไม่เป็นภาษา สองมือป่ายปัดไปผ้าปูที่นอน คว้าอะไรได้ก็หยิบกำมาจิกนิ้วลงไป น้ำตาใสไหลพ้นขอบตาลงมาอาบแก้ม จากความเสียวสะท้านที่แล่นปราดไปทั้งกาย

ความคับแน่นที่ตอดรัดส่วนนั้นจนแทบขยับตัวไม่ได้ หยิบเจลลงมาเทราดรดเพิ่มความลื่นให้กับมันแล้วสอดเข้าไปอีกจนสุดก่อนจะขยับให้เร็วมากขึ้นกว่าครั้งแรก เสียงครางหวานหูก็ดังเป็นระวิงน่าฟัง อังกอร์แดงก่ำไปทั้งใบหน้า ใบหูและร่างกาย เหงื่อก็ไหลชื้นอาบตัวจนสะท้อนความขาวให้น่ามอง ช่วงสะโพกก็รับงานหนักคนจนเจ็บแปลบไปหมด

 “ไหวมั้ยคะ....อา...”

 ฟรึ่บ

“อ๊า! ...อ๊ะ.....อื้ออ ”

เสียงครางทั้งคู่ดังผสานกัน อังกอร์น่ะร้องจนเสียงหลงส่วนแดนดินก็คำรามในลำคอ ร่างก็ขยับโยกเป็นจังหวะที่หนักและแรงขึ้นทุกครั้งที่ขยับ จนคนตัวเล็กต้องเชิดหน้าขึ้นสูง เนื้อตัวสั่นระริก ทั้งที่ช่องทางอุ่นด้านล่างกำลังตอดรัดเสียแน่น

“ฮื่ออ...อีก... เอาอีก...” เสียงร้องขอนั้นออกจากปากของอังกอร์อย่างลืมอาย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเองก็ปรารถนาแดนดินมานานมากแล้วเช่นกัน

“แบบนี้เหรอคะ...”

“ฮื่ออ... อ๊ะ... ตรงนั้น... “

พรึบๆ

“ฮื่อ...เสียว...แดน...อ้ะ...” ร่างเพรียวบางได้แต่ร้องเสียงสั่น เมื่อแท่งไฟร้อนระอุกำลังเคลื่อนไหวในกาย  ใบหน้าที่ชื้นเหงื่อบวกกับแก้มแดงๆ แดนดินจดจ้องใบหน้านั้นเอาไว้ด้วยสายตาคม ยิ่งปลุกปั่นจนทำให้เขาคลุ้มคลั่งขึ้นกว่าเดิม

จากแดนดินที่อ่อนโยนก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสัตว์ป่ามากขึ้น

ฉายา แดนเอวดุ

ที่ไม่ได้เป็นแค่คำคุย

ก็แผลงฤทธิ์เอาวันนี้

“อึ้ก...อ๊า...แดน...เจ็บ...อ๊า!” อังกอร์ถึงกับดิ้นพราดเมื่อถูกแรงกระแทกอย่างหนักจากคนตัวโต อีกทั้งแก่นกายใหญ่ยังดันเข้าถูกที่จุดเสียว  น้ำตาก็ไหลอาบแก้มใส  

คนที่อดกลั้นความอยากในตัวไม่ไหวก็ปล่อยให้ตัวเองขาดการควบคุม เขาขบกรามแน่นและยังดันสอดแก่นกายเข้าไปลึก ถี่แรง สายตาจ้องมองเพียงใบหน้าน่ารักที่เวลานี้น่าเอาเสียจนเหมือนเป็นการราดน้ำมันลงบนกองเพลิง สะโพกสอบก็เคลื่อนกายแรงขึ้น ยามที่ส่งมือไปแบะก้นนุ่ม ให้สอดกายเข้าไปลึกกว่าเดิม

คนข้างใต้ที่ต้องรับแรงกระแทกหนัก ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็โยกขยับสะโพกสวนรับท่อนเนื้อนั้นไป และการกระทำนั้นก็ยิ่งเหมือนเอาน้ำมันไปราดบนเปลวเพลิง

“อืม....อังคะ... อาห์.... ดีมาก”

เหงื่อเม็ดใหญ่ยิ่งไหลอาบกายคนทั้งคู่  แดนดินใช้แขนแกร่งโอบอุ้มคนตัวบางเข้ามากอดไว้ จับแขนเรียวให้โอบจับไว้กับบ่า ก่อนจะดันกระแทกแก่นกายเข้าไปให้หนักและรุนแรงกว่าเดิม ความเร็วของการขยับก็ถี่รัวมากขึ้น จนคนในอ้อมกอดได้แต่ปล่อยเสียงครางอื้ออึงให้ก้องสนั่นห้องนอน

“อึก...อ๊า...อ๊ะ...ฮื่ออ...”

“แบบนั้นครับ ...อาห์... เด็กดี”

คนที่คุมเกมเสมือนสอนวิธีการไปในท่วงจังหวะของการเข้าออก ความรุนแรงที่มากขึ้นตามแรงตอดรัดจากช่องทางร้อนระอุของคนตัวเล็ก กิจกรรมร้อนๆ ดำเนินไปโดยใช้เวลานานมากจนกระทั่งอังกอร์เริ่มอ่อนแรง แต่ก็ยังคงกลั้นฝืนกายสู้แรงกระแทกด้านหลังที่ไม่ได้ดูเบาแรงลง ซ้ำยังหนักมากขึ้นทุกครั้งที่กดสอด

กึกๆๆๆ 

แรงขยับหนักหน่วงจนเตียงของคอนโดที่ว่าจัดทำอย่างดียังมีเสียงพอให้รู้ความแรงของมัน คนข้างใต้ได้แต่ไหวกายโยกรับกับส่วนใหญ่โตที่ดุดันภายในช่วงล่าง ทั้งสาดแรงและความเร็วมาให้รู้สึกเจ็บแปลบไปหมด แต่เหนือความรู้สึกเจ็บก็คือความรู้สึกเสียวจนแทบคลั่ง 

"อืม....แน่น...แน่น อาห์"

"อื๊อ! อ๊ะ....อ๊ะ.... ฮ้า...."

ผ่านเวลาไปนานพอดู แดนดินขบกรามแน่นทั้งคำรามลั่นเสียงต่ำ สองมือจับสะโพกเล็กเอาไว้มั่น  ยามที่ขยับกายถี่ยิบ ปลดปล่อยทุกความต้องการเข้าไปในช่องทางคับแคบ  ด้วยแรงกระแทกอย่างหนักบวกกับช่องทางคับแน่นทำให้ถุงยางที่สวมขาด น้ำรักสีขาวก็รั่วไหลเลอะออกมายันเรียวขาขาว

“แฮก....แฮก....”

เมื่อความต้องการแรกที่ปลดปล่อยไปเสียงหอบหายใจก็ถูกถอนออกมาพร่า อังกอร์โล่งใจไปเปราะที่ครั้งแรกของเขามันไม่ได้โหดร้ายอย่างที่ใจก็เคยกังวลแม้จะเจ็บจนร้าวไปทั้งร่างแล้วก็ตามที

ทว่า

.

.

.

น้ำแรกที่เสียไปตอนโดนลงโทษ

น้ำที่สองที่เพิ่งปลดปล่อย

ใครว่าแดนดินจะหมดแรงแค่นี้ล่ะ :)

“ทำหน้าแบบนั้นทำไมหื้ม...”

“แดนไม่จบแค่รอบเดียวหรอกนะอัง”

“อ๊ะ...ตะ...แต่...”

“กล้ามาท้าทายแดน ก็ต้องรับผิดชอบแบบนี้ล่ะครับ”

“ฮื่ออ... อื้อ...”

แล้วบทรักร้อนนายพรานล่าเสือน้อยก็ดำเนินต่อไป จนถึงเช้าของอีกวัน เพราะกว่าแดนดินจะหมดน้ำรักที่เก็บกลั้นมานาน อังกอร์ก็สลบคาอกไปเสียแล้ว

Tbc.

ฝาก tag 

# เสือ ซ่อน ลิป